W dniach 18-19 września 2018 roku
wzięłam udział w 12. Międzynarodowej Konferencji "Bezpieczeństwo
dzieci i młodzieży w internecie" zorganizowanej przez Polskie
Centrum Programu Safer Internet, Państwowy Instytut Badawczy NASK i
Fundację Dajemy Dzieciom Siłę.
*50. prelegentów z 10. krajów, najnowsze badania, rekomendacje,
warsztaty i panele dyskusyjne*
Pierwszego dnia, podczas sesji plenarnej, NASK przedstawił wyniki swoich badań dotyczących świata młodych
twórców w internecie. W tym celu przeprowadzono około stu
indywidualnych wywiadów z blogerami i youtuberami w wieku 13-18 lat,
którzy działają online prospołecznie. Fundacja Dajemy Dzieciom
Siłę omawiała rolę dorosłych w zapewnieniu bezpieczeństwa
dzieciom i młodzieży w internecie. Nie zabrakło tematów selfie,
sextingu i wizerunku w sieci. Świetne wykłady dali Przemysław Staroń z Sopotu i Jonathan Baggaley z PSHE w Wielkiej Brytanii. Odbyła się też bardzo interesująca
debata na temat mediów społecznościowych: używka czy lekarstwo,
doradca czy manipulator – wkrótce opiszę ją szerzej.
Potem można
było wybrać spośród dwóch równoległych sesji: "Problem
pornografii internetowej w kontekście dzieci i młodzieży"
oraz "Jak zachować równowagę w aktywności online i offline".
Ja wzięłam udział w pierwszej i z dużym zainteresowaniem
wysłuchałam wystąpień. Chris Pinchen, założyciel The
Privacy Agency mówił między innymi o zagrożeniach związanych z
manipulowaniem wizerunkiem publicznym. Przedstawiciel Safer Internet
z Portugalii Pedro Marques charakteryzował zjawisko sextingu. A
Michał Marańda, który na co dzień zajmuje się analizą
nielegalnych treści w internecie, zwłaszcza przedstawiających
wykorzystywanie seksualne dzieci, dzielił się doświadczeniami
pracy w Dyżurnet.pl. Jest to punkt kontaktowy na rzecz ochrony
wizerunku dziecka i jego seksualności działający w ramach projektu
NASK.
Drugiego dnia prof. Jacek Pyżalski,
koordynator polskiej części EU Kids Online, przedstawił
nieopublikowane jeszcze wyniki badań nt. wykorzystania internetu
przez młodych ludzi. Przeprowadzono szeroko zakrojone
badania – próba liczyła ponad 1300 osób w wieku 9 – 17 lat, a
co szczególnie ciekawe, do udziału zaproszono również ich rodziców
(odpowiedziało ok. 600). Tego dnia zaciekawiła mnie też Josephine
Schmitt z Uniwersytetu Kolońskiego, której tematem był ekstremizm.
Mówiła też o swoich doświadczeniach pracy z młodzieżą, bo
zajmuje się pracą profilaktyczną i opracowuje materiały
edukacyjne, aby wspierać rozwój krytycznych umiejętności
korzystania z mediów. No i jeszcze G.A. Giannoumis i Jego
"universal design", ale i równy dostęp do nowych
technologii, w tym dla osób niepełnosprawnych.
Sesje równoległe
dotyczyły "Cyberprzemocy i mowy nienawiści" oraz "Zagrożeń związanych
z prywatnością i danymi osobowymi". Wzięłam też udział w
wartsztatach przeprowadzonych przez Agnieszkę Nawarenko i Martę
Wojtas z Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę pod nazwą "Rozumiem i
wybieram. Jak prowadzić zajęcia o szkodliwych treściach online?"
- i na pewno do nich wrócę na blogu.
Na zakończenie konferencji odbyła się otwarta debata, w której każdy mógł zabrać głos, a o jej
tematyce zdecydowali sami uczestnicy, wcześniej głosując online.
Co do organizacji – wydarzenie to
zaplanowano i przeprowadzono dbając o każdy szczegół, co przy
takiej masie ludzi ma znaczenie. Merytorycznie to dla mnie najwyższa
półka - wykładowcy, prelegenci, prowadzący sesje i debaty, dobór
tematyki, mnóstwo wiadomości i inspiracji, najnowsze badania i
trendy. A przy tym bardzo fajna atmosfera, ludzie pomocni i
otwarci.
Cieszę się, że wzięłam udział w
tej konferencji z kilku powodów, o których może nie dzisiaj. W
każdym razie miałam poczucie, że uczę się od najlepszych. Chcę
tam wrócić w przyszłym roku, podobnie jak wraca wielu uczestników
poprzednich edycji.
Wykładowców i tematów było
oczywiście więcej niż opisałam wyżej. Ale jesień i zima
długa :) będę do nich wracać, przedstawiać ich sylwetki i "złote
myśli", które zapisałam.
Na przykład tę: "dzieci to
tubylcy świata wirtualnego, my jesteśmy imigrantami"...
Komentarze
Prześlij komentarz